Pan-Hispanic Ballad Project

Total: 16


0436:7 Adúltera con un "gato" (á-a)            (ficha no.: 1636)

Versión de [San Pedro De] Nos (ay. Oleiros, p.j. A Coruña, A Coruña, España).   Recitada por [Carlos] Xaspe [Canosa] (unos 70a). Recogida por Alejo Hernández, entre 1924-1925 (Archivo: AMP; Colec.: María Goyri-Ramón Menéndez Pidal). Publicada en RT-Galicia 1998, pp. 345-346.  022 hemist.  Música registrada.

     Dei de comer ós boiciños    e marchei para a labrada,
  2   al dar o primeiro rego    esqueacérame a aguillada;
     entrepuxen os meus bois,    dei volta por ela a casa.
  4   Mais cando cheguei a ela,    topei a porta cerrada.
     --Ábreme a porta, Marica,    ábreme a porta, malvada.
  6   --Eu a porta non che abro    que che estou moi ocupada.--
     Dei a volta pola eira,    por donde eu acostumbraba,
  8   e topei a Mariquiña    atando a súa saia.
     --¿Que é aquela cousa roxa    que está debaixo da cama?
  10   --O gato do señor cura    que anda coa nosa gata.
     --Eu nunca vin gato roxo    ter na cabeza unha calva.

Nota: El recitador es vecino de Río de Quintas (A Coruña). Aprendida "do fillo do Carrachote, canteiro de San Pedro de Nos"

Go Back
0436:11 Adúltera con un "gato" (á-a)            (ficha no.: 5454)

Versión de Pesaguero (ay. Pesaguero, p.j. San Vicente de la Barquera, ant. Potes, Cantabria, España).   Recogida por José María de Cossío y Tomás Maza Solano, entre 1933-1934 publicada en Cossío 1933-1934, I. XXIX (nº 132), pp. 233-234.  046 hemist.  Música registrada.

     Levantóse la mi madre    el lunes por la mañana,
  2   ensillando mi caballo,    contemplando mi guitarra.
     --Levántate, Mañanita,    levántate, mi Mariana.
  4   --Tengo el niño entre los brazos    y a mi marido en la cama,
     --Echa tu niño en la cuna
  6   --Tengo una criada parlera    que cuanto hacía parlaba.
     --A esa tu criada parlera    hazla un jubón pa que salga.
  8   --Tengo una perrita cuza,    cuanto lo olía ladraba.
     --A esa tu perrita cuza    echándole pan callaba.
  10   --Tengo una puerta rondera    que en cuanto abría rondaba.
     --A esa tu puerta rondera    échale un jarrito de agua.
  12   --¿Qué es eso, mi Marianita,    qué eso, la mi Mariana?
     --Es el gato de la viuda    que anda tras de nuestra gata.
  14   --No es eso, Marianita,    no es eso, la mi Mariana,
     es el hijo de la viuda    que anda tras de ti, Mariana.
  16   Quién te viera, Marianita,    en el medio de la plaza,
     con un carrito de leña    y otro carro de retama,
  18   y un airecito gallego    pa que arda mejor la llama.
     --Quién te viera, maridito,    en el medio de la sala,
  20   con los pies amarillitos    y la color remudada,
     y el señor cura a la puerta    cantando pa que allá vaigas.
  22   Yo me vistiera de luto    y llorara de mala gana,
     pa que dijera la gente,    ¡cómo lo siente Mariana!--

Go Back
0436:12 Adúltera con un "gato" (á-a)            (ficha no.: 5455)

Versión de San Mames (ay. Polaciones, p.j. San Vicente de la Barquera, ant. Potes, Cantabria, España).   Recogida por José María de Cossío y Tomás Maza Solano, entre 1933-1934 publicada en Cossío 1933-1934, I. XXIX (nº 133), p. 235.  034 hemist.  Música registrada.

     Estando yo, la mi madre,    el sábado a la mañana
  2   abrochando mi jubón    y templando mi guitarra,
     cuando la vine a tocar    a la puerta de Mariana.
  4   --Levántate, Marianita,    levántate, mi Mariana.
     --Tengo el niño entre los brazos    y a mi marido en la cama;
  6   tengo una perrita cuza    que en cuanto me siente ladra,
     tengo una puerta roldera    que en cuanto la abro rolda,
  8   tengo una criada parlera    que en cuanto me siente parla.
     --Si tú quieres, Marianita,    para todo tienes maña,
  10   deja a tu niño en la cuna    y a tu marido en la cama,
     esa tu perrita cuza    con pan que la eches calla,
  12   esa tu puerta roldera    échale un jarrito de agua,
     esa tu criada parlera    cómprale un jubón de sarga.--
  14   Se levantó Marianita    y el marido dispertaba.
     --¿Qué es eso, la mi mujer,    qué es eso, la mi Mariana?
  16   --Es el gato de la viuda    que anda tras de nuestra gata.
     --Será el hijo de la viuda    que anda rondando a Mariana.--

Go Back
0436:1 Adúltera con un "gato" (á-a)            (ficha no.: 1293)

Versión de Campo del Agua [ant. Aira da Pedra] (ay. Villafranca del Bierzo, ant. Paradaseca, p.j. Ponferrada, ant. Villafranca del Bierzo, comc. Burbia, León, España).   Recitada por Emilio López González (unos 60a). Recogida por Julio Camarena, 16/08/1985 (Archivo: ASOR; Colec.: Camarena, J.; cinta: 23B-422). Publicada en TOL II 1991, p. 307.  018 hemist.  Música registrada.

     O lunes por la mañana    cojo (l)os buey(e)s y me voy á arada;
  2   en el medio del camino    se me olvidó la guillada.
     --Ábre la puerta, mujer,    que se me olvidó la guillada.
  4   --A puerta no t(e l)a puedo abrir,    (que la guillada no te quedó).
     --¿Qué es aquello que se ve ahí    debaixo da nosa cama?
  6   --Es el gato del señor cura    que se viene pra ond` a nosa gata.
     Estáte quieto, maridiño,    no mate-lo cura en casa,
    
(que le ha dao pan a los nuestros hijos)
  8   --Dame a escopeta, mujer,    que le voy queima-la cara.
     --Eu a escopeta no te la doy,    que me vas queimar a cama.--

Go Back
0436:2 Adúltera con un "gato" (á-a)            (ficha no.: 1294)

Versión de Escuredo (ay. Quintana del Castillo, p.j. Astorga, comc. Cepeda, León, España).   Recitada por Salvador Fernández García (49a). Recogida por Raquel Calvo, Mariano de la Campa, J. Antonio Cid y Concha Enríquez de Salamanca, 01/12/1984 (Archivo: ASOR; Colec.: Encuesta LEÓN 84; cinta: 1.1-12.2/A-03). Publicada en TOL II 1991, pp. 307-308.  026 hemist.  Música registrada.

     --Den la vuelta, bueyes negros,    que se me olvidó la hijada.--
  2   Dejo las puertas abiertas    y las encuentro cerradas,
     por adentro con cerrojos,    por afuera con aldabas.
  4   --¿Qué es aquello, mi mujer,    que hay debajo la cama?
     --Es el gato ` la vecina    que anda tras nuestra gata.
  6   --Trae la escopeta, mujer,    que está allá afuera colgada.
     --Y ten cuidado, marido,    no mates al cura en casa,
  8   los dos hijos que tenemos    nos los viste y nos los calza,
     a mí me compra un vestido    y a ti t(r)o `o que heiga falta
  10   ¡quién te viera, mi marido,    ` los Periños de Francia!
     --¡Quién te viera a ti, mujer,    que entre cuatro te llevaran!
  12   --¡Quién te viera, mi marido,    que a la tierra te llevaran,
     meterte en la sepultura    y que nunca te sacaran!

Nota: Tiene el estribillo Guindé, guindé, guindé, guindaina, guindé.

Go Back
0436:3 Adúltera con un "gato" (á-a)            (ficha no.: 1295)

Versión de Luyego de Somoza (ay. Luyego, ant. Lucillo, p.j. Astorga, comc. Maragatería, León, España).   Recitada por Matilde Fuentes Botas (83a). Recogida por Koldo Biguri, J. Antonio Cid, Ana Maria Martins y Ana Vian, 11/07/1981 (Archivo: ASOR; Colec.: Encuesta NORTE 81; cinta: 7.11-7.1/A-02). Publicada en TOL II 1991, p. 308.  026 hemist.  Música registrada.

     Un labrador fue a arar    y se le olvidó la hijada.
  2   --¡Vuelta, vuelta, los mis bueyes,    vuelta, vuelta para casa.--
     Cuando fue para su casa    la puerta estaba cerrada;
  4   apechada por afuera,    por adentro aldaba[da]da.
     --Abre, abre mi mujer,    que se me olvidó la hijada.
  6   ¿De . . . . . .ónde vienes, mi mujer,    que vienes tan colorada?
     --Vengo de lavar pañales,    que los tenía de colada.
  8   --¿Qué es aquello, mi mujer,    que bulle bajo la cama?
     --Es el gato la vecina    que viene para la gata.
  10   --¡No he visto gato ni gata    con la corona rapada!
     --Calla, calla mi marido,    cura tenemos en casa;
  12   los tus hijos y los míos    él los viste y él los calza,
     a ti te regala un traje    y a mí me dará una saya.--

Nota: Tiene el estribillo b) Andá el guerindero y andá el guerindón.

Go Back
0436:4 Adúltera con un "gato" (á-a)            (ficha no.: 1296)

Versión de Cubillas de Arbas (ay. Villamanín, ant. Rodiezmo, p.j. León, ant. La Vecilla, comc. Los Argüellos, León, España).   Recitada por María Cañón Barrios (48a). Recogida por Fernando Gomarín Guirado, Robert Heifetz, Margarita Morton y María José Setefilla Navarro, 03/07/1980 (Archivo: ASOR; Colec.: Encuesta NORTE 80; cinta: 2.3-7.1/B-17 y 2.3-7.2/A-01). Publicada en TOL II 1991, pp. 308-309.  026 hemist.  Música registrada.

     --¡Vuelta, vuelta, bueyes negros,    que se olvidó la hijada!--
  2   Dejé las puertas abiertas    y las encuentro trancadas,
     por adentro con cerrojos,    por afuera con aldabas.
  4   --¿Qué andas haciendo, mujer,    que ya andas tan colorada?
     --Ando metiendo y sacando    los paños en la colada.
  6   --Trae la escopeta, mujer,    que allá afuera está colgada.
     --¡Para, para, mi marido,    no mates el cura en casa!
  8   que a ti te da pa un vestido    y a mi me da pa una falda
     y los hijos que tenemos    nos los viste y nos los calza.
  10   --¡Quién te viera, mi mujer,    en los montes de Navarra,
     en un carro de carbón    ardiendo en ardientes llamas!
  12   --¡Quién te viera, mi marido,    amortajado en las andas,
     cinco curas a la puerta    cantándote el vaya, vaya!

Nota: Tiene el estribillo Guindé, guindé, guindé, guindaina, guindé.

Go Back
0436:5 Adúltera con un "gato" (á-a)            (ficha no.: 1297)

Versión de Casares de Arbas (ay. Villamanín, ant. Rodiezmo, p.j. León, ant. La Vecilla, comc. Los Argüellos, León, España).   Recitada por Manuel Cañón (73a). Recogida por Juana Agüero, Teresa Catarella, Jon Juaristi y Carmen Ochoa, 01/07/1980 (Archivo: ASOR; Colec.: Encuesta NORTE 80; cinta: 6.1-7.1/A-05). Publicada en TOL II 1991, p. 309.  024 hemist.  Música registrada.

     [--¡Vuelta, vuelta, bueyes] negros,    que se me olvidó la hijada!--
  2   La puerta la dejé abierta    y ahora la encuentro cerrada,
     por adentro con cerrojo    por afuera con aldraba.
  4   --¿Qué pasa, mal mujer mía,    qué anda debajo la cama?
     --Es el gatu la vecina    que anda tras la nuestra gata.
  6   --Trae la escopeta, mujer,    que ahí afuera está colgada.
     --Por favor, marido mío,    no mates el cura en casa,
  8   que dos hijos que tenemos    él los viste y él los calza,
     uno es mío y otro de él,    (que) de tuyo no tiene nada.
  10   ¡Quién te viera, marido mío,    en los campos de batalla,
     encima un carro de leña    y ardiendo con buena llama!--

Nota: Tiene el estribillo Guindé, guindé, guindé, guindaya, guindé.

Go Back
0436:6 Adúltera con un "gato" (á-a)            (ficha no.: 1298)

Versión de Cascantes [de Alba] (ay. Cuadros, p.j. León, comc. La Robla, León, España).   Recitada por Melchora Fernández García (48a). Recogida por Eduardo Martínez Torner, 00/00/1916 (Archivo: AMP; Colec.: Torner, E. M.). Publicada en TOL II 1991, p. 310.  034 hemist.  Música registrada.

     --¡Vueltas, vueltas, mis novillos;    vueltas, vueltas, para casa,
  2   en el medio del camino    se me olvidaba la ahijada!--
     Dejé las puertas abiertas    y ahora las hallo trancadas.
  4   --¿Qué tienes, la mi mujer,    que sales tan colorada?
     --Estoy metiendo y sacando    los paños en la colada.
  6   --¿Qué es aquello, mi mujer,    que anda por la nuestra cama?
     --Es el gato la vecina    que anda tras la gata parda.
  8   --¡Valga el diablo el gato negro    de la corona rapada!
     --¡Quién te viera, mi marido,    espurridito en la cama,
  10   con los pies amarillitos    y la carita tapada!
     --¡Quién te viera, mi mujer,    n` aquella peña nevada,
  12   con cien carros de carbón    y otros tantos de retama,
     y un poco de aire gallego    para que abra bien la llama!
  14   --¡Quién te viera, mi marido,    espurridito en la caja,
     camino del cementerio    pa que yo sola quedara;
  16   y el señor cura a la puerta    cantándote el "Vaya, vaya",
     yo cargadita de luto,    haciéndome que lloraba!

Go Back
0436:9 Adúltera con un "gato" (ó)            (ficha no.: 3395)

Versión de Mellanes de Aliste (ay. Rabanales, p.j. Zamora, ant. Alcañices, comc. Aliste, Zamora, España).   Recitada por Dominga Fernández Santos (63a). Recogida por José Manuel Fraile Gil, 04/08/1989 (Archivo: ASFG; Colec.: Fraile Gil, J. M.). Publicada en Fraile Gil Rom-Panhisp.-1 1992/5CD, Primera Antología Sonora, v. 4, TECNOSAGA, KPD-(5)10.9004, corte 9.© Fraile Gil. Reproducida aquí con permiso del editor.  038 hemist.   Música registrada.

     Madruguéme nun día,    un lunes a la mañana,
  2   me cogí los mi(s) nuviellos,    me marché para la arada,
     en el medio del camino    se me acordó de la vara.
  4   No lo hice por malicia,    pero se me quedó en casa;
     volvíme a casa corriendo,    hallé la puerta pechada.
  6   --Abre la puerta, mulher,    abre la puerta, malvada.
     --Ábrela tú, maridiño,    que yo estoy muy ocupada;
  8   se me ha partido una pierna    y esa es la mayor desgracia.
     Fui abriendo, fui entrando,    me tiré por una tapia.
  10   Hallé la mesa tan puesta    con una perdiz guisada.
     --¿Pa quién es eso, mulher,    que para mí no es nada.
  12   --Sí es para ti, maridiño,    cuando venhas de la arada.
     --¿Qué es aquello que rebulle    debajo la nossa cama?
  14   --Es el gato la vecina,    que anda tras la nossa gata.
     --No he visto en tierra Galicia,    gatos con cabeza parda.
  16   Trae la escopeta, mulher,    que mato al cura en cama.
     --No lo mates, maridiño,    no mates al cura en cama,
  18   que a ti te ha dado un capote    y a mí me ha dado una saya;
     los tus hijos y los míos,    nos los viste y nos los calza.

Notas: -1a parece oírse Madrugueñe. Se repiten los primeros hemistiquios y tras los segundos se canta el estribillo "Mas ay, ay, ay".
Nota de Fraile Gil: Se cantaba durante los hilanares invernales.

Go Back
0436:16 Adúltera con un "gato" (á-a)            (ficha no.: 6952)

Versión de Granja Nova (c. Tarouca, dist. Viseu, Beira Alta, Portugal).   Recogida 00/03/1877 Publicada en Leite de Vasconcellos 1881, 5; Leite de Vasconcellos 1938, 952 y Leite de Vasconcellos 1958-1960, II 273. Reeditada en RGP II 1907, (reed. facs. 1985), 87 y RºPortTOM 2003, vol. 3, nº 997, p. 218. © Fundação Calouste Gulbenkian.  018 hemist.  Música registrada.

     Indo eu para a campanha,    esqueceu-me a espingarda;
  2   tornei para trás por ela,    achei a porta fechada.
     --Ó mulher, abre lá a porta,    que me esqueceu a espingarda.--
  4   Arrombei-a co` o ombro esquerdo,    atirei co` ela ao meio da casa.
     --Que é isto, ó mulher?    Que vai cá por nossa casa?
  6   --Cala-te lá, ó marido,    temos a vida arranjada,
     que um senhor religioso    prometeu-me capote e saia.
  8   --Mulher que tal fala dá    merece ser queimada
     em trinta carros de palha    e outros tantos de ramalha.--

Nota del editor de RºPortTOM 2003: Editamos Leite de Vasconcellos 1958-1960, I. Omitimos as seguintes didascálias: entre -2 e -3 Ninguém responde; depois de -8 E matou-a.
Variante: -7b omite me (1881 e 1938).

Go Back
0436:8 Adúltera con un "gato" (á-a)            (ficha no.: 2712)

Versión de Macedo de Peso (c. Mogadouro, dist. Bragança, Trás-os-Montes e Alto Douro, Portugal).   Recitada por Manuel Carolino Alves (50a). Recogida por Manuel da Costa Fontes y Maria-João Câmara Fontes, 08/08/1980 (Archivo: ASF; Colec.: Fontes TM 1980; cinta: 25a+007). Publicada en Costa Fontes 1987c, I, p. 340, nº 455. Reeditada en Costa Fontes 1997b, Índice Temático (© HSA: HSMS), pp. 178-179, M3.  024 hemist.  Música registrada.

     Eu jungi os meus boizinhos,    com eles fui para a arada;
  2   lá no meio do caminho    esqueceu-se-me a aguilhada.
     Eu virei-m` atrás por ela,    achei a porta atrancada.
  4   --Abre-m` a porta, mulher minha,    que se m` esqueceu a aguilhada.
     --Eu a porta não ta i-abro,    qu` estou muito ocupada;
  6   estou a assar uma tchouriça,    aparando-l` a pingada.--
     Eu jungi ombro com ombro,    logo a porta arrombada.
  8   --Que é aquilo, ó mulher minha,    que está atrás daquela i-arca?
     --É o gato da vizinha,    que anda atrás da nossa gata.
  10   --Eu ainda não vi gato preto    com a coroa rapada;
     dá-me cá aquela escopeta,    que lhe quero dar uma chumbada.
  12   Tu que fazes, ó mulher minha?    --Olha que matas o cura em casa.--

Nota: Cantado na moda da segada.
Título original: O GATO DO CONVENTO (Á-A) (=SGA M3)

Go Back
0436:13 Adúltera con un "gato" (á-a)            (ficha no.: 6949)

Versión de Baçal (c. Bragança, dist. Bragança, Trás-os-Montes e Alto Douro, Portugal).   Documentada en o antes de 1938. Publicada en Alves 1938, (reed. facs. 1979) 565-566. Reeditada en Redol 1964, 448 y RºPortTOM 2003, vol. 3, nº 994, pp. 216-217. © Fundação Calouste Gulbenkian.  024 hemist.  Música registrada.

     Eu jungi os meus boizinhos,    fui-me com eles à arada,
  2   lá no meio do caminho,    esqueceu-se-m` aguilhada,
     tornei a casa por ela,    achei a porta fechada.
  4   --Ó mulher abre-m` a porta,    que se m` esqueceu a aguilhada.
     --Eu a porta num ta abro,    qu` estou muito ocupada.--
  6   Eu entrei e fui entrando    pela porta escusada.
     --Que é aquilo, mulher,    qu` está debaixo da cama?
  8   --É o gato do convento    qu` anda atrás da gata parda.
     --Dá-me cá essa escopeta,    dá-me cá essa espingarda.
  10   --Olha lá que fais, ó home,    que matas o cura em casa;
     esses teus filhos mais velhos    tos vestia e tos calçava;
  12   a ti te dava capote    e a mim mantilha e saia.--

Go Back
0436:14 Adúltera con un "gato" (á-a)            (ficha no.: 6950)

Versión de Carragosa (c. Bragança, dist. Bragança*, Trás-os-Montes e Alto Douro, Portugal).   Documentada en o antes de 1960. Publicada en Leite de Vasconcellos 1958-1960, II. 273-274. Reeditada en RºPortTOM 2003, vol. 3, nº 995, p. 217. © Fundação Calouste Gulbenkian.  032 hemist.  Música registrada.

     Eu jungi os meus boizinhos,    fui-me com eles à arada;
  2   no meio do caminho    encontrei menos a aguilhada;
     voltei atrás, por ela,    achei a porta fechada.
  4   --Mulher, abre-me a porta,    que achei menos a aguilhada.
     --Eu a porta não ta abro,    estou muito bem descansada.--
  6   Eu jungi os meus boizinhos,    com eles ia para a arada;
     lá no meio do caminho    desqueceu-se-me a aguilhada.
  8   --Abre-me a porta, mulher,    esqueceu-se-me a aguilhada.
     --Eu a porta não ta abro,    que estou muito ocupada:
  10   estou fazendo geleia    e talhando marmelada.--
     Deitei-lhe um ombro à porta,    deitei-lha para o meio da casa.
  12   --Que é aquilo, mulher,    que está na nossa cama deitado?
     --É o gato do nosso cura,    que tem a coroa rapada.
  14   --Eu nunca vi gato preto    com a coroa rapada;
     dá-me cá essa espingarda,    que o quero matar já.
  16   --Não mates o nosso cura,    que ficas exquemungado.--

Nota: Por lapso, os editores de Leite de Vasconcellos 1958-1960, II consideraram esta versão de Carregosa, (concelho de Oliveira de Azemeis, quando a sua proveniência deverá ser de Carragosa, (concelho de Bragança).

Go Back
0436:15 Adúltera con un "gato" (á-a)            (ficha no.: 6951)

Versión de Trás-os-Montes e Alto Douro s. l. (Trás-os-Montes e Alto Douro, Portugal).   Documentada en o antes de 1960. Publicada en Leite de Vasconcellos 1958-1960, II. 274. Reeditada en RºPortTOM 2003, vol. 3, nº 996, pp. 217-218. © Fundação Calouste Gulbenkian.  022 hemist.  Música registrada.

     Eu jungi os meus boizinhos,    com eles ia para a arada;
  2   lá no meio do caminho    desqueceu-se-me a aguilhada.
     --Abre-me a porta, mulher,    esqueceu-se-me a aguilhada,
  4   --Eu a porta não ta abro    que estou muito ocupada.
     Estou fazendo geleia    e talhando marmelada.--
  6   Deitei-lhe um ombro à porta,    deitei-lha para o meio da casa.
     --Que é aquilo, mulher,    que está na nossa cama deitado?
  8   --É o gato do nosso cura,    que tem a coroa rapada.
     --Eu nunca vi gato preto    com a coroa rapada.
  10   Dá-me cá essa espingarda,    que o quero matar já.
     --Não mates o nosso cura    que ficas exquemungado.--

Nota: Geografia atribuída.

Go Back
0436:10 Adúltera con un "gato" (á-a)            (ficha no.: 3706)

Versión de Istanbul (reg. Jud.-esp. oriente, Turquía).   Recitada por Anna Perahia Adatto (48a). Recogida en Seattle, Washington (USA) por Emma Adatto, (Colec.: Adatto, E.). Publicada en Petersen-Web 2000, Texto (transcrito por John Zemke de la Tesina de E. Adatto 1935, nº 9, p. 28. Clave Web Bibliog.: Adatto [Schlesinger] 1935). Reeditada en Petersen-Web 2000-2007, Texto.  056 hemist.  Música registrada.

     Yo me alevantí un lunes,    un lunes por la mañana,
  2   tomí arco y filecha    me asentí en la ventana.
     Por ay pasó un mansevico,    que de la guerra tornava:
  4   --Avriz+me, mi blanca niña,    avriz+me, mi blanca flor,
     que los pies tengo en la inieve    y la caveza en la yelada.--
  6   Ya lo tomó al enamorado,    ya lo uadra en la cas+a.
     Estas palavras diziendo,    el marido se despertava:
  8   --¿Mi muz+er, la mi muz+er,    a quen das+ tanta palavra?
     --Al moso del panadero,    que los malos años haga;
  10   harina no tengo en caza    levadura me demanda.--
     La cas+era de pimienta,    el enamorado sarnudava.
  12   --¿Mi muz+er, la mi muz+er,    qué hay en esta linda cas+a?
     --El gato de la vezina,    que a los ratones alcansa.
  14   --Mi muz+er, la mi muz+er,    avrí, veré esta linda cas+a.
     --No marido, no marido,    que vos salta en la cara.-
  16   --Mi muz+er, la mi muz+er,    avrí, veré esta linda cas+a.
     --Un día me jui al río    las yaves me olvidara.
  18   --Mi muz+er, la mi muz+er,    avrí, veré esta linda cas+a.
     --No marido, no,    que vos salta en la cara.
  20   Tomo baltá en su mano,    a romper la linda cas+a.
     --No marido, no marido,    que vos salta en la cara.
  22   --Si me salta, si me baila,    va romper la linda cas+a.--
     Tomó baltá con ravia en la mano,    y rompió la linda cas+a.
  24   --Vezinas, laz miz vezinas,    vení, veres+ gato con barva.
     Mustachico ruvio tiene,    sapatetica travada.
  26   Quen tiene muz+er hermoza,    que la mire de uadrarla,
     porque se la yeva el gato    y él se queda sin nada;
  28   porque se la yeva el gato    y él se queda sin nada.--

Notas de E. Adatto: -2a filecha, arrow; -5b yelada, cold; -6b uadra, guarda; -11b sarnudava, sneezed; -20a, 23a baltó Turk. axe; -25b sapatetica, fancy shoes. For more versions see: Menéndez Pidal [1928], El romancero. Teorías e investigaciones, no. 80, p. 160; Rodolfo Gil 1911, Romancero Judeo-Español, p. LIX; Menéndez Pelayo ASW, vol. 10 [MMP ASW 1900, no. 2128 en la bibliografía en línea], no. 54, p. 350. Menéndez Pelayo notes (p. 351): "Es una nueva forma del romance de La esposa infiel. Parece moderna y tomada de la décima novela de la quinta jornada de Boccaccio.".
Nota: se canta con el estribillo También de la madrugada intercalado tras los versos pares (de hecho, tras los pares 2-10, 19, 24 y 28). [=Armistead M3]

Go Back
Back to Query Form