Pan-Hispanic Ballad Project

Total: 6


0453:5 La pastora probada po r su hermano (á-o)            (ficha no.: 8343)

Versión de Sisterna (parr. Santa María de Sisterna, ay. Ibias, p.j. Cangas del Narcea, ant. Cangas de Tineo, Asturias, España).   Recitada por Belarmina Sal González (95a en 2003). Recogida por Roberto Gavela Sal, 00/08/2003 (Colec.: Gavela Sal). Publicada en Petersen-Web 2006, Texto © R. Gavela Sal. Reproducida con permiso del recolector. Reeditada en Petersen-Web 2000-2007, Texto.  034 hemist.  Música registrada.

     --Rufina ya hermosa,    ¿tú que fais ai?
  2   --`Tou guardando o gado,    bien me veis aquí.
     --Si guardas o gado,    guárdalo bien guardado.
  4   --Qui xa nun nacisti    pra outru traballo.
     --Xa si you nací    pra guardar o gado,
  6   tú tambén nacisti    pra ir soldado,
     --Non te digo esu,    nin tanto como esu,
  8   dígote que vengas    a tomar-il fresco.
     --A tomar-il fresco    nin vou nin irei,
  10   que dirá il meu amo    di que me ocupei.
     --Si ti di il teu amo    di que te ocupaste,
  12   didi que chuvía    ya que asubeirasti.
     Pur il que dixisti    ya tas perdonado,
  14   pur il que dixisti    tú sos mióu irmanu.
     Pon pie n`il estribo,    monta d` a cabal.lo.--
  16   Ya si vai Rufina    cun seu namorado,
     ya si vai Rufina    qui la diebi il diablu.

Nota del recolector: Se trata de una versión en la que predomina el asturiano hablado por los tixileiros con la inclusión de varias palabras del gallego (gado, etc..) Para el dialecto Asturiano hablado por los tixileiros ver el libro El habla de Sisterna de Joseph A. Fenández, editado por el CSIC. El sonido cacuminal /d/ se encuentra bien descrito y documentado en este libro.

Go Back
0453:1 La pastora probada por su hermano (6+6 pareados)            (ficha no.: 1226)

Versión de Villar de Acero (ay. Villafranca del Bierzo, ant. Paradaseca, p.j. Ponferrada, ant. Villafranca del Bierzo, comc. Burbia, León, España).   Recitada por una mujer (unos 80a) y Antolina Mauriz Merodo (78a). Recogida por Julio Camarena, 26/07/1985 (Archivo: ASOR; Colec.: Camarena, J.; cinta: 21A-066). Publicada en TOL II 1991, pp.244-245.  060 hemist.  Música registrada.

     --¿Tú, Rufina hermosa,    tú qué fais aí?
  2   --Estou guardando o gado,    ben o veis equí.
     --Non che digo eso    ni tanto com` eso,
  4   dígoche que veñas    a toma-lo fresco.
     --A toma-lo fresco    nin fui nin irei,
  6   dirá o meu amo    en que me ocupei.
     --Si dice teu amo    en que te ocupache,
  8   dicelle que chovía    e que te abeirache.
     --Eu verdades sí,    eu mentir non sei,
  10   voume pa onde o gado,    que llo perderé.
     --Si perde-lo gado,    eu che o irein buscar.
  12   --¡Oh, Jesús humano,    cómo veis profano,
     en mangas de seda    buscarme o meu gado!
  14   --Mangas e manguitos    tengo de romper,
     Rufina hermosa,    por che dar placer.
  16   --No me das placer,    que aún me das pena,
     i ha vir o meu amo    traerme a merenda.
  18   --Y aojalá viñera    y aojalá chegara,
     y aojalá supiera    que contigo estaba.
  20   --Volve pronto, humano,    volve de contado.
     --Pues lo ha apostado,    levareiche o gado.
    
(Se conoce que llo apostara ó amo o gado de que non entraba, de que non ía porque ya fora e non as quixera i él apostoulle o gado ía perdeu e perdeu o amo.)
  22   --Si ganache o gado,    eu terei perdido
     que con tus palabras    ya me has convencido.
    
(i era o irmao que viña á buscar.)
  24   --Dígoche, Rufina,    dígoche quien soy,
     dígoche, Rufina,    que teu irmao soy.
  26   --Si eres meu irmao,    irmao do corazón,
     de eso que che dixen    pídoche perdón.
  28   --De eso que dixeche    ya está perdonado,
     pon o pé no estribo    i monta de a cabalo.
  30   --Veciños do pueblo    acalaime o gado,
     que se vai Rufina    co seu enamorado.
    
(Que marchaba Rufina co enamorado i era o irmano que a veu buscar.)

Go Back
0453:2 La pastora probada por su hermano (6+6 pareados)            (ficha no.: 1227)

Versión de Las Médulas (ay. Carucedo, ant. Lago de Carucedo, p.j. Ponferrada, comc. Carucedo, León, España).   Recitada por Dorinda Rodríguez Guerra (65a). Recogida por J. Antonio Cid, Koldo Biguri, Therese Meléndez y Ana Vian, 18/07/1982 (Archivo: ASOR; Colec.: Encuesta NOROESTE 82; cinta: 2.18-7.3/A-03 y 05). Publicada en TOL II 1991, pp. 245-246.  024 hemist.  Música registrada.

     --¿Rufina i hermosa,    tu que fais aí(na)?
  2   --Estou guardando o gado,    velo teño aquí(na).
     --Rufina i hermosa    tu guarda-lo gado
  4   ya Dios che criou    pra ese traballo,
     Rufina i hermosa    tú vente conmigo
  6   n` ese valle sola    córreche o peligro.
     --Eso non o fago    nin eu farei,
  8   voume pra onde o gado,    que o perderei.
     --O gado, Rufina,    non che dea cuidado,
  10   que, si o perderas,    eu che iría busca-lo.
     --Marcha de aí, ufano,    marcha de aí, correndo
  12   que os amores firmes    xa me van rendendo.--

Go Back
0453:3 La pastora probada por su hermano (6+6 pareados)            (ficha no.: 1798)

Versión de Fonsagrada (ay. A Fonsagrada, p.j. Fonsagrada, Lugo, España).   Recitada por Hortensio Saavedra Lastra (40a). Recogida por Jesús Bal y Gay y Eduardo Martínez Torner, 00/00/1928 (fecha deducida) (Archivo: AMP; Colec.: Bal y Gay-Torner, E. M.). Publicada en Torner - Bal 1973, II, pp. 98, nº. 433 (Música, I p. 204, nº. 433). Reeditada en RT-Galicia 1998, pp. 321-322.  072 hemist.  Música registrada.

     --Rufina i hermosa,    ¿tu que fais aí?
  2   --`Tou gardando o gado,    ben me ves aquí.
     --Rufina i hermosa,    ¿tu gárda-lo gado?
  4   --Xa Dios me criou    para este traballo.
     --Rufina i hermosa,    tu vénte conmigo;
  6   sola n` esta serra    correrás peligro.
     --Oh, Jesús humano,    que se vés ufano,
  8   con mangas de seda    pra torna-lo gado.
     --Mangas e manguitos    teño de poñer
  10   para ti, Rufina,    pra che dar pracer.
     --Pracer non me dás,    que inda me dás pena:
  12   vén aí meu amo    traerme a merenda.
     --Ojalá viñera    y ojalá chegara,
  14   y ojalá soupera    que contigo `taba.
     --Oh, Jesús humano,    que esa me deseas,
  16   queres que se perdan    facendas alleas.
     --Non che digo eso,    ni tanto como eso,
  18   dígoche que veñas    a toma-lo fresco.
     --A toma-lo fresco    non fun nin irei,
  20   que dirá meu amo    en que me ocupei.
     --Si che di teu amo    en que te ocupache,
  22   dille que chovía    e que te abeirache.
     --Contarei verdá,    que eu mentir non sei,
  24   voume pra onde o gado    que o perderei.
     --Quédate, Rufina,    quédate en boa hora,
  26   non bote-lo gado    de aquel vale fóra.
     --Volve acá, galán,    volve acá correndo,
  28   las palabras tuyas    ya me van rindiendo.
     --Rufina, ay hermosa,    do meu corazón,
  30   teu irmao, Rufina,    teu irmao che son.
     --Hermano del alma,    do meu corazón,
  32   de eso que che dixen,    pídoche perdón.
     --O que me dixeche,    `tache perdonado,
  34   pon o pé no estribo,    monta d`a cabalo.
     Viciños do pueblo,    acudide ó gado,
  36   que aquí vai Rufina    co seu namorado.

Nota: Véase fotocopia del ms. original.

Go Back
0453:6 La pastora probada por su hermano (6+6 pareados)            (ficha no.: 8756)

Versión de Cuñas (parr. A Pena, ay. Cenlle, p.j. Ribadavia, Ourense, España).   Recitada por Rita Beleiro (61a). Recogida por Víctor Said Armesto, 00/00/1904 (Archivo: MdeP; Colec.: Said Armesto; cinta: Museo de Pontevedra col. B 245). Publicada en Sampedro y Folgar 1942, I, núm. 190, p. 127 (música, vol. II, p. 41); BibGal s. p. 93:005 (ficha descriptiva). Reeditada en Carré Alvarellos 1959, núm. 190, p. 121.  020 hemist.  Música registrada.

     --Rufiniña hermosa,    ¿ti qué fas ahí?
  2   --Cardando o meu gando    xa me vés aquí.
     --Tan linda pastora    e gardar o gando!
  4   --Xa nacín co a fada    de ese mal traballo.
     --Rufiniña hermosa,    anda, e vén conmigo,
  6   n`esta terra sola    correrás peligro.
     N`é de xente nobre    o dar tal consello
  8   que procura a perda    do gandiño alleo.
     --Eu gando alugado    tamén aquí trayo;
  10   Rufiniña hermosa,    serei teu criado.--
     . . . . . . . . . . . . . . . . . . .    . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Título original: Rufina hermosa.

Go Back
0453:4 La pastora probada por su hermano (6+6 pareados)            (ficha no.: 2771)

Versión de Alentejo s. l. (Portugal).   Documentada en o antes de 1902. Publicada en Pires 1899-1902, A Tradição, 4, p. 40. Reeditada en Costa Fontes 1997b, Índice Temático (© HSA: HSMS), pp. 242-243, T3.  068 hemist.  Música registrada.

     --Deus te salve, Rosa,    claro serafim;
  2   dizei-me, menina,    que fazeis aqui?
     --Guardando o meu gado,    que aqui o deixei.
  4   Aqui dou um grito,    além dou um brado,
     Senhora da Penha    acuda ò meu gado.
  6   --O gado, menina,    aqui vo-lo trago;
     venturoso fui    ser vosso criado.
  8   [. . . . . . . . . . . .]    --Com meias de seda
     que se rompem todas    por essas estevas.
  10   --Sapatos e meias,    tudo romperei,
     só por vos dar gosto,    minh` alma, meu bem.
  12   --Palavras como essas    `inda as não ouvi;
     não quero conversa,    pode-se ir daqui,
  14   que hão-de vir meus amos    trazer-me a merenda.
     --Eu não se me dá    que seus amos venham;
  16   quero que eles saibam    que ambos nós falemos.
     --Vá-se daqui, senhor,    não me dê tormentos,
  18   que o não posso ver    nem por pensamentos.
     --Pastora ingrata,    pastora formosa,
  20   para que és ingrata    e tão rigorosa?
     --Quero ser ingrata,    faço muito bem,
  22   e ser rigorosa,    que assim me convém.
     --Se quer`s ser ingrata,    sejas muito embora,
  24   que eu me vou chorando    pela serra fora.
     --Volte cá, senhor,    [. . . . . . . . . . . .]
  26   dê-me um abraço,    dê-mo apertado,
     que quero espalhar mágoas    que em meu peito trago.
  28   Volte cá, senhor,    que eu já me arrependo;
     o amor é cego,    já me vai vencendo.
  30   --Volta cá, pastora,    conhece a verdada:
     a aposta que eu fiz    a tenho ganhada.
  32   Anda cá, pastora,    conhece a razão,
     que eu quero que saibas    que eu sou teu irmão.
  34   --Se eras meu irmão,    eu não o sabia;
     perdoa-me, irmão,    quanto te dizia.--

Título original: DEUS TE GUARDE, ROSA (PENTAS., ESTRÓF.)

Go Back
Back to Query Form